De lente roept automatisch het innerlijke, speelse kind in je op. Met het blazen op de uitgebloeide paardenbloem zetten we dit kind in actie en start de wandeling met veel geluk. 😉
uitgebloeide paardenbloem en jong heermoes
We gaan het Kennedybos in met de maagdenpalm die mooie eetbare bloemen heeft. Wie iets voelde, wist dat hij of zij een heks of een tovenaar is, maar dat was voor die persoon zeker en vast al geen geheim. 😉
Met de lente ontploft de natuur ook, vandaar dat we niet vlug vooruit raken langs het eerste pad. Alles bloeit er volop en verdient onze aandacht. 🌼
We ontdekken eerst het zevenblad, wat je niet in jouw tuin wil hebben, maar als het wel zo is, kan je hem beter omarmen en leren eten. Het was ooit voedsel voor het Romeinse leger en is ook nu nog heel voedzaam.
maagdenpalm brandnetel en kleefkruid
Wat verderop vinden we het inlandse superfood: brandnetel. Regelmatig brandnetel op het menu zorgt voor heel wat extra mineralen. Kleefkruid, dat vaak bij brandnetel staat, smaakt lekker fris en helpt bij gezwollen lymfeklieren. Look-zonder-look is dan weer heel herkenbaar aan de lookgeur als je het blad kneust en een leuk alternatief voor look in salades en pesto's.
Heel wat mensen verwarren hondsdraf met paarse dovenetel, beiden met eetbare bloemen. Al werkt hondsdraf ook goed bij het ophoesten van taaie slijmen, wel niet teveel gebruiken omdat het de lever belast.
Voor de vruchtjes van de bosaardbei is het nog even wachten, maar ook de bladeren hebben een lekkere smaak die ook kinderen heel lekker vinden. Het blad werkt trouwens samentrekkend en kan helpen bij kinderdiarree.
Langs de waterkant vinden we watermunt die haar geur volgens de legende zou gekregen hebben van de god Hades. Deze pijnstiller is ook heel verfrissend in drankjes.
Tussen de andere weiplanten ontdekken we de pinksterbloem die lekker tuinkersachtig smaakt.
paarse dovenetel
In het bospad ontdekken we de kleine veldkers in bloei en de vergeet-me-nietjes die romantiek en tragiek uitstralen. De paardenbloem die de lever en de gal helpt, heeft lekker bloemen om siroop van te maken. De braam, waarvan de topjes naar kokos smaken, nemen onze zorgen met hun doorns mee. We genieten van de wilde hyacienten en de zon tussen het bladerdek om zo het bos uit te wandelen naar het fietspad.
pinksterbloem
Langs het fietspad worden we overvallen door de geur van de bloeiende meidoorn, het hartkruid bij uitstek. Onder deze grote struik, vinden we heermoes en duizendblad terug. Duizendblad is een bloedstelpend ehbo-kruid en heermoes kunnen we beter allemaal regelmatig op het menu zetten. De plant bevat silicium die een bouwstof is voor het bindweefsel. In grote hoeveelheden neem je het beter niet vers of gedroogd in, omdat het vitamine B1 kan afbreken. Maar aan keukenzout toevoegen in warme bereidingen is ideaal!
jong duizendblad
Witte dovenetel neemt ons mee naar het verhaal van Zeus en Lamia en doet ons innerlijke kind genieten van de nectar van de bloem. Verderop vinden we smalle weegbree in bloei die omwille van de slijmstoffen beter niet verhit wordt, maar wel een topper is voor allergische luchtwegenklachten.
witte dovenetel
We maken nog een kleine omweg langs het pad van de kinderboerderij om kennis te maken met japanse duizendknop. Deze invasieve exoot is niet weg te krijgen, maar je kan proberen hem uit te putten door hem op te eten.
Japanse duizendknoop
Ten slotte ronden we de lentewandeling af bij de kinderboerderij en genieten van vele lentegeuren die ons tegemoet komen. De seringen staat vol pracht te stralen, ze waren dan ook eeuwen een statussymbool voor luxe. En met die luxe genieten we van een welverdiend siropen-aperitiefje. Santé, op naar de zomer!
seringen
Heb je interesse in heel wat toepassingen van de kruiden, bekijk dan zeker en vast de padlets eens. Je vindt ze terug in vorige blogs of rechtsbovenaan op de website zelf.
En zoals beloofd het basisrecept voor het maken van een bloemensiroop:
Vul een bokaal met eetbare bloemen, doe er eventueel enkele schijfjes citroen of sinaasappel of limoen bij. Zorg dat je de bloemen fijn maakt. Overgiet het geheel met bronwater en laat alles 24 uur trekken.
Zeef alles en meet het vocht af. Doe 1/3 tot 1/2 zoetmiddel bij het vocht om alles te kunnen bewaren. Kook het vocht met het zoetmiddel op en bij de eerste kookbellen, giet je de siroop warm in flessen met schroefdop. De siroop bewaart lang, maar eenmaal open best in de koelkast.
Je kan de siroop gebruiken in mocktails en cocktails, op pannenkoeken, in yoghurt, als zoetmiddel in kruidendranken,...
Het is een aanrader om verschillende siropen in huis te hebben! Zeker eens proberen!
Comments